Już całe 4 wpisy na blogu, a ja jeszcze nie zdarzyłam się wytłumaczyć dlaczego znów to robię. Oraz dlaczego wiem, że tym razem będę w tym regularna. Bo nigdy nie byłam pewniejsza tego co robię i siebie.

Kiedyś blogowanie było dla mnie tym czy dla wielu jest/było - chciałam mieć miliony czytelników i ciągłe powiadomienia o kolejnych komentarzach. Niestety, ale nie miałam o czym pisać. To znaczy działo się wiele w moim życiu, ale nie miałam odwagi o tym pisać. Moja samoocena była na wysokości źdźbła trawy. Bałam się ocen innych. Czułam, że nie mam nic do przekazania światu. Na modzie się znam tyle, że wiem co to spódnica i spodnie. Make-up też mi nieco obcy jest. Znam podstawy podstaw. Na tych tematach nie mogłabym opierać bloga bo się na tym najzwyczajniej w świecie nie znam.

Wiele się pozmieniało. Poznałam ludzi, którzy z dnia na dzień wydobywają moją pewność siebie. Mam pracę, którą tak samo kocham i nienawidzę. Dom, faceta od 11 lat tego samego.

Być może nie muszę być w czymś specjalistką by pisać bloga. Mam 28 lat więc kawałek życia za mną i mam nadzieję, że jeszcze większy kawałek przede mną. Mam o czym pisać. Na wiele rzeczy spojrzałam z perspektywy i te kiedyś były dla mnie czarnym kolorem nagle stały się białym, a wręcz przebija przez nie kilka kolorów. Czas chyba o tych kolorach trochę popisać😃